Πολυπεκτομή
Οι πολύποδες είναι όγκοι που ως επί το πλείστον αναπτύσσονται στον βλεννογόνο (εσωτερικό τοίχωμα) του γαστρεντερικού σωλήνα, συνηθέστερα εντοπίζονται στο παχύ έντερο και στην πλειοψηφία τους είναι καλοήθεις. Υπάρχει πιθανότητα ένας καλοήθης πολύποδας να εξελιχθεί σε κακοήθη, που η διαδικασία αυτή μπορεί να διαρκέσει μήνες έως και χρόνια.
Η προληπτική κολονοσκόπηση, η οποία συνιστάται σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες στο γενικό πληθυσμό από την ηλικία των 50 ετών, στοχεύει στην έγκαιρη ανίχνευση των πολυπόδων καθώς και των προκαρκινικών βλαβών και στην αφαίρεσή τους.
Υπάρχουν διάφορα είδη πολυπόδων, ορισμένοι έχουν ένα μίσχο και ονομάζονται έμισχοι, άλλοι είναι απλά εξογκώματα δηλαδή άμισχοι και άλλοι είναι σχεδόν επίπεδοι.
Ιστολογικά μπορούμε να διακρίνουμε τους πολύποδες σε:
- Αδενωματώδεις πολύποδες: Είναι οι πιο συχνοί τύποι πολυπόδων στο παχύ έντερο και θεωρούνται προκαρκινικοί, δηλαδή έχουν την πιθανότητα να εξελιχθούν σε καρκίνο του παχέος εντέρου με την πάροδο του χρόνου. Οι πολύποδες μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα όπως λίγο πόνο, φουσκώματα, μικρές ή και μεγαλύτερες αιμορραγίες. Η πιθανότητα να αναπτυχθεί καρκίνος στο έδαφος ενός πολύποδα αυξάνεται όσο αυξάνει το μέγεθός του, ενώ ρόλο παίζει επίσης και ο τύπος του αδενώματος (σωληνώδες, λαχνωτό, μικτό).
- Υπερπλαστικοί πολύποδες: Είναι αρκετά συχνοί και συνήθως μικροί σε μέγεθος, είναι επίπεδοι και ανοιχτόχρωμοι και δεν εξελίσσονται σε καρκίνο. Συχνά βρίσκονται στο κατώτερο μέρος του παχέος εντέρου.
- Φλεγμονώδεις πολύποδες: Συνδέονται με παθήσεις όπως η ελκώδη κολίτιδα και η νόσος του Crohn. Συνήθως δεν είναι προκαρκινικοί.
- Υπάρχουν και σπανιότεροι τύποι πολυπόδων του παχέος εντέρου, όπως για παράδειγμα οι αμαρτωματώδεις πολύποδες που εμφανίζονται στα πλαίσια συνδρόμων που κληρονομούνται κατά τον επικρατούντα αυτοσωματικό χαρακτήρα.
Πριν τη διενέργεια της πολυπεκτομής υπάρχει η περίπτωση να απαιτείται προσωρινή διακοπή ορισμένων φαρμάκων όπως τα αντιπηκτικά. Όταν πρόκειται για πολύποδες του παχέος εντέρου θα πρέπει ο ασθενής να ακολουθήσει ειδική δίαιτα τις ημέρες πριν από την εξέταση, και μια μέρα πριν την εξέταση θα ακολουθήσει προετοιμασία της κολονοσκόπησης. Ο καλός καθαρισμός του εντέρου είναι ουσιώδης καθώς μειώνει το χρόνο της εξέτασης, βελτιώνει τη διακριτική δυνατότητα του εξεταστή και μειώνει δραστικά τον κίνδυνο επιπλοκών.
Στο ιατρείο μας χρησιμοποιείται κατά την εξέταση για τη διάταση του γαστρεντερικού σωλήνα αντί ατμοσφαιρικού αέρα διοξείδιο του άνθρακα το οποίο απορροφάται γρήγορα από τα εντερικά τοιχώματα και αποβάλλεται μέσω της αναπνοής, μειώνοντας την πιθανότητα ενοχλήσεων μετά την εξέταση.
Η πολυπεκτομή είναι μία ενδοσκοπική επέμβαση κατά την οποία πραγματοποιείται η αφαίρεση των πολυπόδων στον γαστρεντερικό σωλήνα. Ανάλογα με το μέγεθος, τη θέση και τη μορφολογία των πολυπόδων μπορούν να εφαρμοστούν διάφορες τεχνικές όπως την αφαίρεση με λαβίδα βιοψίας, την ψυχρή αφαίρεση με βρόγχο πολυπεκτομής (Cold Snare Polypectomy) και την αφαίρεση με βρόγχο πολυπεκτομής και διαθερμία (Hot Snare Polypectomy).
Ο βρόγχος αποτελεί ένα ειδικό εργαλείο, το οποίο μέσω του καναλιού του ενδοσκοπίου τοποθετείται σαν θηλιά στη βάση του πολύποδα και χρησιμοποιείται για να τον κόψει και να καυτηριάσει ταυτόχρονα το σημείο εκτομής μειώνοντας τον κίνδυνο αιμορραγίας.
Οι αφαιρεθέντες πολύποδες αποστέλλονται στο εργαστήριο για ιστολογική εξέταση, προκειμένου να διαπιστωθεί αν είναι καλοήθεις, προκαρκινικοί ή καρκινικοί.
Σε σύνθετες περιπτώσεις που μπορεί να σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά του πολύποδα καθώς και με το ατομικό ιστορικό του ασθενούς μπορεί να απαιτηθεί πραγματοποίηση της πολυπεκτομής σε νοσοκομειακό περιβάλλον.
Το ιατρείο μας συνεργάζεται με μεγάλη ιδιωτική κλινική της Αθήνας όπου διενεργούνται οι ενδοσκοπικές επεμβάσεις από το δικό μας ιατρικό προσωπικό ή επιλεγμένους επιστημονικούς συνεργάτες.
Σπανίως, η διενέργεια εξέτασης υπό καταστολή μπορεί να προκαλέσει καρδιοαναπνευστικές επιπλοκές όπως αρρυθμίες ή αναπνευστική καταστολή, ειδικά σε ασθενείς με προϋπάρχουσες καρδιοπάθειες ή αναπνευστικά προβλήματα. Η αιμορραγία αποτελεί μια ενδοσκοπικά αντιμετώπιση επιπλοκή στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, με την τοπική έγχυση ειδικών φαρμάκων ή/και με την τοποθέτηση ειδικών αιμοστατικών clips.
Άλλη μια ακόμη πιο σπάνια επιπλοκή είναι η διάτρηση, το να δημιουργηθεί δηλαδή μια μικρή τρύπα στο παχύ έντερο κατά τη διάρκεια της πολυπεκτομής. Αυτή η επιπλοκή αντιμετωπίζεται ενδοσκοπικά ή χειρουργικά.
Η πλειοψηφία των πολυπόδων που βρίσκονται και αφαιρούνται κατά τη διάρκεια των ενδοσκοπήσεων είναι μικροί σε μέγεθος οπότε ο ασθενής μπορεί λίγες ώρες μετά την επέμβαση να τραφεί ελεύθερα και να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Σε ιδιαίτερες περιπτώσεις όπως πολλαπλοί πολύποδες, πολύποδες μεγάλου μεγέθους, λήψη φαρμάκων λ.χ. αντιπηκτικά, θα λάβετε αναλυτικές οδηγίες από την Ιατρό.
Ενδοσκοπική Γαστροστομία
Η ενδοσκοπική γαστροστομία, ή πιο συγκεκριμένα η διαδερμική ενδοσκοπική γαστροστομία (PEG), είναι μια διαδικασία κατά την οποία τοποθετείται ένας σωλήνας σίτισης (γαστροστομικός σωλήνας) απευθείας στο στομάχι μέσω του κοιλιακού τοιχώματος.
Μέσω αυτού του σωλήνα, καθίσταται δυνατή η σίτιση ή/και η χορήγηση φαρμάκων σε περιπτώσεις που η στοματική οδός δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω διάφορων ιατρικών καταστάσεων.
- Νευρολογικές παθήσεις, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, ALS (Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση), ή νόσος του Parkinson
- Κακοήθεια της κεφαλής και του τραχήλου, όπως καρκίνος στο στόμα, στο φάρυγγα ή στον οισοφάγο με αποτέλεσμα πρόκλησης δυσκαταποσίας ή και πλήρη αδυναμία πρόσληψης τροφής από του στόματος λόγω της νόσου ή της θεραπείας (π.χ. ακτινοθεραπεία).
- Χρόνια καχεξία, όπως σε ασθενείς με χρόνιες παθήσεις λ.χ. προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), ή καρκίνος, που έχουν δυσκολία στη διατήρηση της θρέψης μέσω του στόματος.
- Σε περιπτώσεις που απαιτείται η παροχέτευση (άδειασμα) υγρών από το στόμαχο λόγω απόφραξης του πεπτικού σωλήνα σε κατώτερα σημεία (δωδεκαδάκτυλο, λεπτό έντερο, παχύ έντερο), π.χ. από κακοήθεις όγκους.
Η διαδικασία πραγματοποιείται σε νοσοκομειακό επίπεδο υπό καταστολή σε συνδυασμό με τοπική αναισθησία. Το γαστροσκόπιο που είναι ένας λεπτός και εύκαμπτος σωλήνας με κάμερα και φωτισμό εισάγεται από το στόμα και προωθείται στο στομάχι. Ο γιατρός χρησιμοποιεί το ενδοσκόπιο (γαστροσκόπιο) για να εντοπίσει το κατάλληλο σημείο στο εσωτερικό τοίχωμα του στομάχου και στην κοιλιακή χώρα για την τοποθέτηση του σωλήνα. Μετά τον καθορισμό του σημείου, ακολουθεί η τοποθέτηση του σωλήνα σίτισης υπό αυστηρά αποστειρωμένες συνθήκες.
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας παρακολουθούνται τα ζωτικά σημεία του ασθενούς για λίγες ώρες για να βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχουν επιπλοκές. Η Ιατρός θα ενημερώσει τον ασθενή και τα άτομα που είναι επιφορτισμένα με τη φροντίδα του για τη σωστή λειτουργία και περιποίηση του σωλήνα σίτισης καθώς και του δέρματος γύρω από αυτόν, μειώνοντας με αυτό τον τρόπο τις πιθανότητες εμφάνισης επιπλοκών και δυσλειτουργίας της γαστροστομίας.
Απολίνωση κιρσών οισοφάγου
Οι κιρσοί οισοφάγου είναι διασταλμένες φλέβες κατά μήκος του οισοφάγου και ιδιαίτερα αφορούν το κάτω τριτημόριο. Είναι αποτέλεσμα αύξησης της πίεσης στη φλεβική κυκλοφορία του ήπατος (πυλαία υπέρταση). Οι κιρσοί του οισοφάγου χρήζουν συχνής παρακολούθησης και θεραπείας διότι σε περίπτωση ρήξης είναι απειλητικοί για τη ζωή του ασθενούς λόγω βαριάς αιμορραγίας.
Συνήθη αίτια της πυλαίας υπέρτασης με αποτέλεσμα τη δημιουργία κιρσών του οισοφάγου ή/και του στομάχου αποτελούν η ηπατική κίρρωση, η θρόμβωση στην πυλαία ή σπληνική φλέβα, η σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια, η εξωγενής πίεση της πυλαίας φλέβας από όγκους ή άλλα σπάνια ηπατικά νοσήματα.
Η πιο αξιόπιστη μέθοδος για τη διάγνωση των κιρσών οισοφάγου και στομάχου αποτελεί η ενδοσκόπηση, μέσω αυτής επιτρέπεται η άμεση οπτική αναγνώριση και αξιολόγηση των κιρσών. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρήσιμη είναι και η συμβολή του ενδοσκοπικού υπερήχου.
Θεραπευτικά ανάλογα με το μέγεθος των κιρσών ακολουθείται:
1. Ενδοσκοπική αντιμετώπιση μέσω:
α) Τοποθέτησης ελαστικών δακτυλίων (Band Ligation) που “στραγγαλίζουν” τους κιρσούς του οισοφάγου
β) Έγχυση σκληρυντικών ουσιών στους κιρσούς του στομάχου μειώνοντας τον κίνδυνο αιμορραγίας
2. Φαρμακευτική αγωγή με Β-Αναστολείς όπως για παράδειγμα καρβεδιλόλη.
3. Σε πιο σύνθετες περιπτώσεις απαιτείται θεραπεία σε νοσοκομειακό επίπεδο όπως η τοποθέτηση TIPS (Transjugular Intrahepatic Portosystemic Shunt), η μεταμόσχευση ήπατος και άλλα.
Τοποθέτηση Ενδοπροθέσεων στον Πεπτικό Σωλήνα
Η τοποθέτηση ενδοπροθέσεων ή stent στο πεπτικό σύστημα είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση της βατότητας του πεπτικού σωλήνα σε περιπτώσεις στένωσης ή απόφραξης. Αυτές οι στενώσεις μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.
Κακοήθεις Στενώσεις: Καρκίνος του οισοφάγου, στομάχου, παγκρέατος, παχέος εντέρου.
Καλοήθεις Στενώσεις: Φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου (π.χ. νόσος του Crohn), ουλές από χειρουργικές επεμβάσεις ή ακτινοθεραπεία.
Ανάλογα με το σημείο της στένωσης θα ακολουθήσει η διενέργεια μίας ενδοσκόπησης, δηλαδή μίας γαστροσκόπησης ή μιας κολονοσκόπησης ή μιας ενδοσκοπικής παλίνδρομης χολλαγγειοπαγκρεατογραγίας (ERCP), για να εντοπιστεί η ακριβής θέση της στένωσης. Στη συνέχεια ακολουθεί η τοποθέτηση του stent μέσω του ενδοσκοπίου στη στενωμένη περιοχή. Το stent μπορεί να είναι αυτοδιαστελλόμενο ή να απαιτείται διάταση με μπαλόνι.
- Μεταλλικά Στεντ: Αυτοδιαστελλόμενα μεταλλικά στεντ (SEMS) που χρησιμοποιούνται κυρίως σε κακοήθεις στενώσεις.
- Πλαστικά Στεντ: Συνήθως χρησιμοποιούνται σε καλοήθεις στενώσεις ή προσωρινά σε περίπτωση παροχέτευσης υγρών.
- Επικαλυμμένα Στεντ: Επικαλυμμένα με υλικό που αποτρέπει την ανάπτυξη ιστού μέσα από το στεντ, χρησιμοποιούνται για να αποφεύγεται η απόφραξη του στεντ από ιστό.
Πιθανές επιπλοκές είναι η μετακίνηση του stent από την αρχική του θέση καθώς και η απόφραξη του stent από τροφή ή από ανάπτυξη ιστού. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης υπάρχει κίνδυνος διάτρησης κατά την τοποθέτηση του stent ή πρόκλησης αιμορραγίας κατά την τοποθέτηση ή και μετά τη διαδικασία.
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολογείται η σωστή τοποθέτηση του stent και οι πιθανές επιπλοκές μέσω ενδοσκοπικού ή ακτινολογικού ελέγχου. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητη ειδική διατροφή για λίγες μέρες μετά την τοποθέτηση του stent ή να απαιτείται ολιγοήμερη νοσηλεία του ασθενούς.
Διάταση Στενώσεων Πεπτικού
Οι καλοήθεις στενώσεις του πεπτικού συστήματος είναι στενώσεις του πεπτικού σωλήνα που δεν προκαλούνται από καρκίνο ή κακοήθεις όγκους. Αυτές οι στενώσεις μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορα τμήματα του πεπτικού συστήματος, όπως στον οισοφάγο, στο στομάχι, στο λεπτό ή στο παχύ έντερο.
1. Φλεγμονώδεις Νόσοι:
Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (GERD)
Ιογενής ή μυκητιασική οισοφαγίτιδα
Νόσος του Crohn
Ελκώδης κολίτιδα
2. Χειρουργικές Επεμβάσεις:
Ουλές από προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις στο πεπτικό σύστημα.
3. Ακτινοθεραπεία:
Βλάβες του βλεννογόνου από ακτινοθεραπεία που προκαλούν στένωση.
4. Χημικά και Φυσικά Εγκαύματα:
Κατανάλωση καυστικών ουσιών.
Τραυματισμοί από κατάποση ξένων σωμάτων.
Μια στένωση του ανώτερου πεπτικού μπορεί να εμφανιστεί με δυσκολία στην κατάποση (δυσφαγία), πόνο κατά την κατάποση (οδυνοφαγία), εμετούς και απώλεια βάρους. Μια στένωση του κατώτερου πεπτικού μπορεί να εμφανιστεί με εναλλαγές των κενώσεων μεταξύ διάρροιας και δυσκοιλιότητας, μετεωρισμό, κοιλιακό άλγος, δυσκοιλιότητα και απώλεια βάρους.
Η διάγνωση των καλοηθών στενώσεων του πεπτικού συστήματος γίνεται συνήθως μέσω ενδοσκοπήσεων (γαστροσκόπηση και κολονοσκόπηση). Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται και ακτινολογικός έλεγχος.
Σε μερικές περιπτώσεις η φαρμακευτική αγωγή για παράδειγμα με αναστολείς αντλίας πρωτονίων (PPIs) ή κορτικοστεροειδή μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση των συμπτωμάτων.
Σε άλλες περιπτώσεις απαιτείται ενδοσκοπική παρέμβαση όπως η διάταση της στένωσης με μπαλόνι ή κηρία. Άλλη μια ενδοσκοπική μέθοδος
είναι η τοποθέτηση στεντ για τη διατήρηση της βατότητας του πεπτικού σωλήνα.
Σε περιπτώσεις όπου οι άλλες θεραπείες δεν είναι αποτελεσματικές, μπορεί να απαιτείται χειρουργική αφαίρεση του στενωμένου τμήματος.
1. Η διάταση με μπαλόνι (balloon dilation) είναι μια ενδοσκοπική, ελάχιστα επεμβατική διαδικασία που βοηθά στη διάταση της στένωσης, βελτιώνοντας έτσι τη διέλευση της τροφής και των υγρών μέσω του πεπτικού σωλήνα.
Διαδικασία Διάτασης με Μπαλόνι:
Ο ασθενής χρειάζεται να είναι νηστικός για αρκετές ώρες πριν τη διαδικασία. Χορηγείται καταστολή ή αναισθησία και ακολουθεί η ενδοσκόπηση. Ένα ενδοσκόπιο (ένας λεπτός, εύκαμπτος σωλήνας με κάμερα) εισάγεται μέσω του στόματος ή του πρωκτού (γαστροσκόπιο ή κολονοσκόπιο), ανάλογα με την περιοχή που χρειάζεται θεραπεία. Μέσω του ενδοσκοπίου εντοπίζεται η στενωμένη περιοχή.
Ακολουθεί η εισαγωγή ενός ειδικού καθετήρα μέσω του ενδοσκοπίου και η τοποθέτησή του στο σημείο της στένωσης. Το μπαλόνι γεμίζει με αέρα ή υγρό, ασκώντας πίεση στα τοιχώματα της στενωμένης περιοχής. Η πίεση διατηρείται για λίγα λεπτά, προκαλώντας διάταση και άνοιγμα της στενωμένης περιοχής. Το μπαλόνι στη συνέχεια ξεφουσκώνεται και αφαιρείται. Η γιατρός ελέγχει αν η περιοχή έχει ανοίξει επαρκώς και αν έχει αποκατασταθεί η βατότητα. Σε κάποιες περιπτώσεις, η διαδικασία μπορεί να χρειαστεί να επαναληφθεί.
2. Η διάταση με κηρία (bougie dilation) είναι μια άλλη μέθοδος αντιμετώπισης καλοήθων στενώσεων του πεπτικού συστήματος. Σε αυτή τη διαδικασία, χρησιμοποιούνται κηρίες (bougies), οι οποίες είναι στενοί, ευθύγραμμοι σωλήνες διαφόρων διαμέτρων για να διευρύνουν σταδιακά τη στενωμένη περιοχή του πεπτικού σωλήνα.
Διαδικασία Διάτασης με Κηρία:
Όπως και στη διάταση με μπαλόνι, ο ασθενής πρέπει να είναι νηστικός για κάποιες ώρες πριν από τη διαδικασία. Χορηγείται καταστολή και ακολουθεί η ενδοσκόπηση για να εντοπιστεί η ακριβή θέση της στένωσης. Μια κηρία εισάγεται μέσω του στόματος ή του πρωκτού (ανάλογα με την τοποθεσία της στένωσης) και προωθείται μέχρι τη στενωμένη περιοχή. Η κηρία προωθείται με προσοχή μέσα από τη στένωση για να την ανοίξει σταδιακά. Αρχικά, χρησιμοποιείται μια κηρία μικρότερης διαμέτρου. Καθώς η στένωση διαστέλλεται, χρησιμοποιούνται σταδιακά κηρίες μεγαλύτερης διαμέτρου μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Μετά τη διαδικασία, ο ασθενής παρακολουθείται για τυχόν επιπλοκές και συνήθως μπορεί να επιστρέψει στις κανονικές δραστηριότητές του την επόμενη ημέρα.
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί ειδική διατροφή για κάποιο χρονικό διάστημα.
Ενδοσκοπική Θεραπεία Αιμορροϊδοπαθειών
Οι αιμορροΐδες είναι διογκωμένες φλέβες στον πρωκτό και στο κατώτερο μέρος του ορθού, παρόμοιες με τις κιρσώδεις φλέβες που εμφανίζεται στα πόδια. Εμφανίζονται όταν υπάρχει αυξημένη πίεση της φλέβες αυτές, γεγονός που οδηγεί στη διόγκωσή τους.
Παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν στη δημιουργία των αιμορροΐδων αποτελούν η χρόνια δυσκοιλιότητα, η καθιστική ζωή και εγκυμοσύνη με επακόλουθο της αύξησης της πιέσεως στην κοιλιακή χώρα. Επιβαρυντικούς παράγοντες αποτελούν η παχυσαρκία καθώς και η διατροφή χαμηλή σε φυτικές ίνες.
- Πρώτου βαθμού: Οι αιμορροΐδες είναι εσωτερικές και δεν προβάλλουν έξω από τον πρωκτό. Συνήθως προκαλούν αιμορραγία χωρίς πρόπτωση.
- Δευτέρου βαθμού: Οι αιμορροΐδες προβάλλουν έξω από τον πρωκτό κατά την αφόδευση αλλά επιστρέφουν μέσα αυτόματα.
- Τρίτου βαθμού: Οι αιμορροΐδες προβάλλουν έξω από τον πρωκτό κατά την αφόδευση και πρέπει να επανατοποθετηθούν χειροκίνητα.
- Τετάρτου βαθμού: Οι αιμορροΐδες είναι μόνιμα προπίπτουσες και δεν μπορούν να επανατοποθετηθούν μέσα στον πρωκτό.
Η συμπτωματολογία μπορεί να περιλαμβάνει αιματοχεσία δηλαδή την ανώδυνη αιμορραγία κατά την αφόδευση, κνησμό καθώς και πόνο ή δυσφορία στην περιοχή του πρωκτού.
Η διάγνωση των αιμορροΐδων γίνονται συνήθως μέσω της κλινικής εξέτασης, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να κριθεί αναγκαία και η διενέργεια μιας πρωκτοσκόπησης ή ορθοσιγμοειδοσκόπησης για την ανίχνευση εσωτερικών αιμορροΐδων.
Η θεραπεία περιλαμβάνει:
- Συντηρητικά μέτρα για τις αιμορροΐδες πρώτου βαθμού, δηλαδή την αυξημένη πρόσληψη φυτικών ινών, την επαρκή πρόσληψη υγρών και ίσως την χρήση καθαρτικών. Επίσης μπορεί να απαιτηθεί φαρμακευτική αγωγή δηλαδή η χρήση τοπικών αλοιφών κρεμών ή υπόθετων για την ανακούφιση από τα συμπτώματα.
- Ενδοσκοπική θεραπεία των αιμορροΐδων δευτέρου έως τετάρτου βαθμού. Αποτελεί μία σύγχρονη και ελάχιστα επεμβατική μέθοδο αντιμετώπισης των αιμορροΐδων που στοχεύει στην ανακούφιση από τα συμπτώματα και στην επίλυση του προβλήματος χωρίς την ανάγκη ανοιχτής χειρουργικής επέμβασης.
Υπάρχουν διάφορες ενδοσκοπικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της αιμορροϊδοπάθειας όπως οι:
1. Απολίνωση με ελαστικούς δακτυλίους (Rubber Band Ligation – RBL):
Χρησιμοποιούνται ελαστικοί δακτύλιοι για να απομονώσουν και να σταματήσουν την αιμάτωση των αιμορροΐδων, με αποτέλεσμα να αποπίπτουν μετά από λίγες μέρες.
2. Αιμορροϊδοπηξία με Laser (Laser Hemorrhoidoplasty – LHP):
Χρησιμοποιείται ενέργεια laser για να προκαλέσει συρρίκνωση των αιμορροΐδων με ελάχιστη επεμβατικότητα και ταχύτερη ανάρρωση.
Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από τη σοβαρότητα των αιμορροΐδων και τις ειδικές ανάγκες του ασθενούς.
ERCP – Ενδοσκοπική Παλίνδρομη Χολαγγειοπαγκρεατογραφία
Η ενδοσκοπική παλίνδρομη χολαγγειοπαγκρεατογραφία, ή αλλιώς ERCP (Endoscopic Retrograde Cholangiopancreatography), είναι μία εξειδικευμένη ενδοσκοπική διαδικασία που χρησιμοποιείται ως εξέταση για τη διάγνωση και τη θεραπεία παθήσεων των χοληφόρων πόρων, της χοληδόχου κύστης και του παγκρεατικού πόρου.
- Η λιθίαση δηλαδή οι λίθοι στους χοληφόρους ή στον παγκρεατικό πόρο.
- Οι στενώσεις των χοληφόρων ή του παγκρεατικού πόρου λόγω χρόνιας παγκρεατίτιδας ή καρκίνου.
- Η χολαγγειίτιδα: Φλεγμονή των χοληφόρων πόρων.
- Η παγκρεατίτιδα: Φλεγμονή του παγκρέατος.
- Καλοήθεις ή κακοήθεις Όγκοι: Καρκίνος του χοληδόχου πόρου, του παγκρέατος ή του ήπατος που οδηγούν σε απόφραξη του χοληδόχου πόρου ή του παγκρεατικού πόρου.
Η εξέταση διενεργείται σε νοσοκομειακό περιβάλλον. Ο ασθενής προσέρχεται νηστικός και η εξέταση πραγματοποιείται υπό αναισθησία. Ακολουθεί η εισαγωγή του ενδοσκοπίου που είναι ένας μακρύς, εύκαμπτος σωλήνας με μία κάμερα και φως στην άκρη του μέσω του στόματος στον οισοφάγο ακολούθως στον στόμαχο και τελικά φτάνει στο δωδεκαδάκτυλο. Μέσω του ενδοσκοπίου εισάγετε ένας καθετήρας στον κοινό χοληδόχο πόρο ή στο παγκρεατικό πόρο μέσω του φύματος του Vater.
Στη συνέχεια εγχέεται σκιαγραφικό στους πόρους επιτρέποντας την απεικόνιση των χοληφόρων και παγκρεατικών πόρων με ακτίνες X. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης μπορούν να εντοπιστούν προβλήματα όπως πέτρες στους χοληφόρους πόρους, στενώσεις, όγκοι ή φλεγμονές. Ανάλογα με την περίπτωση μπορούν να εκτελεστούν θεραπευτικές επεμβάσεις όπως η αφαίρεση λίθων, η τοποθέτηση stent ή η διαστολή των στενώσεων.
Η ERCP είναι μία επεμβατική ιατρική εξέταση, που ενέχει ωστόσο ορισμένους κινδύνους και πιθανές επιπλοκές όπως η παγκρεατίτιδα (φλεγμονή του παγκρέατος που κλείνει), η αιμορραγία ειδικά εάν γίνει διαστολή στενώσεων ή αφαίρεση λίθων, και σπανιότερα η διάτρηση του πεπτικού συστήματος.
Μετά τη διενέργεια της εξέτασης οι ασθενείς παρακολουθούνται για 24 ώρες.
Καταστροφή Αγγειεκτασιών Πεπτικού με Θερμοκαυτηρίαση/APC
Οι αγγειεκτασίες είναι μικρά, διατεταμένα αιμοφόρα αγγεία που μπορεί να αιμορραγούν, προκαλώντας αιμορραγίες στο γαστρεντερικό σωλήνα. Συνήθως βρίσκονται στο παχύ έντερο, αλλά μπορεί να εμφανιστούν και σε άλλα σημεία του πεπτικού συστήματος.
Οι αιμορραγίες μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα, όπως αναιμία, αιματέμεση (αιμορραγία από το στόμα) ή αιματοχεσία (αιμορραγία από τον πρωκτό).
Θερμοκαυτηρίαση με APC (Argon Plasma Coagulation) είναι μια ενδοσκοπική θεραπευτική μέθοδος που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της αιμορραγίας και την καταστροφή αγγειεκτασιών στον γαστρεντερικό σωλήνα. Η μέθοδος αυτή περιλαμβάνει την εφαρμογή ενέργειας πλάσματος αργού σε χαμηλή θερμοκρασία μέσω ενός ενδοσκοπίου.
1. Προετοιμασία του Ασθενούς:
- Ο ασθενής προσέρχεται νηστικός πριν τη διενέργεια της εξέτασης.
- Δίνεται αναισθησία και παρακολουθούνται τα ζωτικά σημεία του ασθενούς.
2. Ενδοσκόπηση:
- Η γιατρός εισάγει το ενδοσκόπιο μέσω του στόματος ή του πρωκτού, ανάλογα με την περιοχή του πεπτικού σωλήνα που βρίσκεται η αιμορραγία ή οι αγγειεκτασίες.
- Το ενδοσκόπιο είναι ένας μακρύς, εύκαμπτος σωλήνας εξοπλισμένος με κάμερα και φως, που επιτρέπει στη γιατρό να βλέπει το εσωτερικό του πεπτικού σωλήνα σε μια οθόνη.
- Ένας ειδικός καθετήρας APC εισάγεται μέσω του ενδοσκοπίου.
- Ο καθετήρας αυτός απελευθερώνει αέριο αργό (argon), το οποίο ιονίζεται δημιουργώντας πλάσμα όταν εκτίθεται σε ηλεκτρικό ρεύμα.
- Το πλάσμα αργού εφαρμόζεται στην αιμορραγούσα περιοχή ή αγγειεκτασία, προκαλώντας πήξη των ιστών και σταματώντας την αιμορραγία.
3. Μετεπεμβατική πορεία
Οι ασθενείς συνήθως αναρρώνουν γρήγορα και μπορούν να επιστρέψουν στις κανονικές τους δραστηριότητες σύντομα.
Η Θερμοκαυτηρίαση με APC είναι μια ασφαλής διαδικασία με υψηλά ποσοστά επιτυχίας και ελάχιστες επιπλοκές όπως:
- Διάτρηση του εντέρου: Παρόλο που είναι σπάνιο, υπάρχει κίνδυνος διάτρησης του εντέρου.
- Δευτερογενής αιμορραγία: Μπορεί να προκληθεί αιμορραγία μετά τη διαδικασία.
Καταστροφή Κονδυλωμάτων στον Πρωκτό
Τα κονδυλώματα του πρωκτού είναι ανώμαλες αναπτύξεις που προκαλούνται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) και εμφανίζονται στην περιοχή γύρω και μέσα στον πρωκτό και αποτελούν μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη. Η εμφάνισή τους μοιάζει με ογκίδια μικρού μεγέθους (σε πρώιμο στάδιο) έως ογκίδια αρκετών εκατοστών που εμφανίζονται στην πρωκτική περιοχή (σε όψιμο ή παραμελημένο στάδιο).
Αν διαπιστώσετε οποιοδήποτε ογκίδιο στο δέρμα εξωτερικά, θα πρέπει να επισκεφθείτε δερματολόγο-αφροδισιολόγο.
Αν όμως ψηλαφίζετε κάποιο ογκίδιο στον πρωκτό, επισκεφθείτε άμεσα έναν γαστρεντερολόγο, ο οποίος θα σας συστήσει ορθοσκόπηση.
Τα κονδυλώματα του πρωκτού μπορεί να είναι ασυμπτωματικά ή να προκαλούν τα εξής συμπτώματα:
- Φαγούρα ή Ερεθισμός
- Αιμορραγία ειδικά κατά τη διάρκεια της αφόδευσης
- Αίσθημα ξένου σώματος στην πρωκτική περιοχή
Η διάγνωση των κονδυλωμάτων του πρωκτού γίνεται από γιατρό μέσω:
- Κλινικής Εξέτασης: Ο γιατρός θα εξετάσει την περιοχή του πρωκτού για την παρουσία κονδυλωμάτων.
- Πρωκτοσκόπηση/Ορθοσκόπηση: Μια ενδοσκοπική εξέταση που επιτρέπει την επισκόπηση του εσωτερικού του πρωκτού και του ορθού.
- Βιοψία: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να ληφθεί δείγμα ιστού για να αποκλειστεί υψηλόβαθμη δυσπλασία ή καρκίνος.
Η θεραπεία των κονδυλωμάτων του πρωκτού εξαρτάται από το μέγεθος, τον αριθμό και τη θέση των κονδυλωμάτων.
Εάν τα κονδυλώματα είναι εξωτερικά στο δέρμα και όχι μέσα στον πρωκτό, τότε ο δερματολόγος-αφροδισιολόγος θα τα θεραπεύσει με τοπική αγωγή ή με κρυοθεραπεία ή με χειρουργική επέμβαση.
Εάν τα κονδυλώματα είναι εσωτερικά στον πρωκτό, οι διαθέσιμες θεραπείες είναι είτε Θερμοκαυτηρίαση με Argon είτε χειρουργική εκτομή.
- Εμβολιασμός: Ο εμβολιασμός κατά του HPV μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο μόλυνσης με τους τύπους του ιού που προκαλούν κονδυλώματα και καρκίνο.
- Χρήση Προφυλακτικών: Η χρήση προφυλακτικών κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μετάδοσης του HPV.
- Τακτικός Έλεγχος: Η τακτική ιατρική εξέταση και ο έλεγχος μπορούν να βοηθήσουν στην έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία των κονδυλωμάτων.
